این قوانین طلایی طب سنتی برای تغذیه را به خاطر بسپارید - مجله سرگرمی

به گزارش خبرنگاران، رعایت این نکات ساده می تواند باعث پیشگیری از بیماری ها و در زمان بیماری، موجب بازگشت سلامتی و تسریع درمان شود.در این مقاله به آنالیز قانون طلایی طب سنتی برای غذا خوردن می پردازیم.

طب سنتی و قوانین تغذیه

رعایت این نکات ساده در طب سنتی در زمان سلامتی می تواند باعث پیشگیری از بیماری ها و در زمان بیماری، موجب بازگشت سلامتی و تسریع فرایند درمان شود.

زمان غذا خوردن

انسان باید در زمان اشتهای واقعی اقدام به غذا خوردن کند و بدون اشتهای صادق غذا نخورد. این زمانی است که غذای قبلی کاملا هضم شده است و ادرار نضج پیدا نموده است.

یعنی رنگ آن از بی رنگی به سمت ترنجی و پررنگ شدن رفته است. همچنین شکم از زیر سینه با ناف سبک شده است، بوی غذای قبلی در بادگلو نیست، نبض کوتاهتر شده است، حواس ظاهری تیزتر شده است و احساس تشنگی به وجود آمده است.

زمان دست کشیدن از غذا

قبل از این که کاملا سیری اتفاق بیافتد، باید دست از غذا خوردن کشید؛ چرا که غذا برای هضم شدن احتیاج به فضای بیشتری دارد و اجزا آن از هم فاصله می گیرند.

حال اگر حجم معده کاملا پر شده باشد، باعث تشویش و اختلال هضم و بروز نفخ و سوءهاضمه خواهد شد.

جویدن غذا و طول مدت غذا خوردن

لقمه های غذایی باید کوچک برداشته شوند تا بتوان آن ها را به خوبی جوید. جویدن کامل غذاها باعث پیشگیری از سوءهاضمه، نفخ، یبوست و بسیاری از اختلالات دیگر خواهد شد؛ چون هضم غذا از دهان شروع می شود. این کار باعث طول کشیدن بیشتر غذا خوردن میشود.

نوع غذاهای مصرفی و غذا برحسب مزاج های مختلف

هر چیزی خوردنی که وارد بدن می شود و وارد فعل و انفعال با بدن می شود، یا شبیه بدن می شود و جایگزین بافت و مواد از دست رفته از بدن می شود که به آن غذای مطلق می گویند، یا اصلا قابلیت غذایی برای بدن ندارد و بدن را تحت تاثیر خود قرار می دهد و کیفیتش را تغییر می دهد؛ مثلا بدن را گرمتر یا سردتر از حد معمول خودش می نماید که دوای مطلق نام دارد، مثل زنجبیل و کافور و سیاه دانه و…

بعضی موارد نیز هستند که هم حالت غذایی و هم حالت دوایی دارند. حال اگر غذایی بودن غالب باشد، غذای دوایی نام می گیرند؛ مثل کاهو، اسفناج، عدس، نخود، لوبیا و… و اگر دوایی بودن غالب باشد، دوای غذایی نام می گیرند، مانند سیر، پیاز، تره، نعناع و غیره.

این قانون می گوید فردی که سالم است و سوءمزاجی ندارد، نباید بطور روزمره به غیر از غذاهای مطلق، غذایی دریافت کند. چرا که در درازمدت باعث بروز سوءمزاج (خارج شدن از حالت اعتدال مزاج و سلامتی) خواهد شد.

بهترین غذاهای مطلق شامل نان گندم خوب پخته شده، گوشت های معتدل مثل گوسفند و بز و گوساله و ماهی، شیرینی های ملایم و طبیعی، میوه هایی مثل انجیر و انگور است.

بیشتر غذاهای مطلق، طبع معتدلی دارند و برای کسانی که سالم هستند و مزاجشان خیلی از اعتدال دور نیست، مناسب است.

اما کسانی که مزاجشان از اعتدال فاصله دارد و با خوردن غذاهای گرم یا سرد اذیت می شوند، باید غذاهای ضدمزاج خودشان را دریافت نمایند. یعنی از غذاهای دوایی و در مرحله بعد دواهای غذایی استفاده نمایند.

اگر کسی دارای غلبه سردی است و با خوردن ماست، ترشی ها، کاهو، خیار و گوجه دچار سستی بدن، آبریزش دهان، پرخوابی و کندی ذهن می شود؛ اولا باید میزان مصرف این مواد را کاهش دهد (نه این که کلا حذف کند) و ثانیا مُصلحات مناسب آن- ها را به کار ببرد، مثلا ماست را با اندکی نعناع یا پونه یا زنیان میل کند و ثالثا در هر گروه غذایی غذاهای مناب طبع خودش را انتخاب کند.

برای نمونه به جای کاهو و خیار و گوجه، از هویج رنده شده و کرفس استفاده کند. در فردی نیز که دارای غلبه گرمی است و با خوردن ادویه زیاد (که معمولا طبع گرمی دارند، مانند دارچین، فلفل، زنجبیل و…) و شیرینی جات و غذاهای پرچرب، دچار خارش بدن، خشکی دهان، تشنگی زیاد و… می شود؛ انتخاب غذاهای مناسب در هر گروه غذایی ضروری است.

طب سنتی و 11قانون طلایی برای غذا خوردن وسلامتی

سکون بعد از غذا

بعد از خوردن غذا ضروری است که بدن در حالت آرامش قرار بگیرد تا هضم به درستی صورت بگیرد. بدترین چیز برای هضم غذا، حرکت های شدید است؛ یعنی ورزش بعد از غذا مناسب نیست اما حرکت های خفیف که باعث انحدار (پایین رفتن) غذا و قرار دریافت آن در قعر (تَه) معده می شوند، یاری به هضم بهتر غذا می نمایند.

به همین منظور توصیه شده است که بعد از غذا چند قدم راه رفته شود و سپس چند دقیقه به پهلوی راست و بعد مدت طولانی تری به پهلوی چپ دراز کشیده شود.

موقع برخاستن نیز از پهلوی راست بلند شوید اما حرکت قبل از غذا به دفع فضولات بدن و افزایش حرارت غریزی برای هضم و جذب بهتر غذا یاری می نماید.

مراعات عادت و لذت در امر تغذیه

به تعبیر حکمای طب سنتی، عادت حکم طبیعت ثانویه را دارد و توجه به آن در هر امری لازم و ضروری است.

در بحث تغذیه نیز اگر فردی به غذایی عادت دارد و با میل و رغبت فراوان آن را می خورد، طبیعت بدنش آن را بهتر هضم و جذب می نماید البته دو نکته در این جا هست؛ یکی این که فرد عادت به مصرف غذاهای بد داشته باشد که طبق این قاعده فکر می نماید تکرار همین روش خوب است! که در این جا باید به مرور عادتش را تغییر دهد.

دوم این که معمولا بیشتر افراد در مقابل غذای لذیذ و خوشمزه، کنترل شهوت خود را از دست می دهند و پرخوری می نمایند که خود باعث بروز عوارضی می شود.

در مجموع اگر دو غذا موجود بودند که هر دو کیفیت خوبی داشتند، بهتر است غذایی که فرد از آن لذت بیشتری می برد، بخورد؛ به شرط افراط نکردن در مصرف!

عدم مداومت بر یک نوع غذا و رعایت تنوع غذایی در زمان صحت

دریافت زیاد غذاهای شور باعث خشکی بدین و مسائل چشمی می شود، زیاد خوردن غذاهای ترش موجب پیری زودرس و کم خونی می شود، مصرف زیاد شیرینی ها باعث انسداد کبدی (مثل کبد چرب) و رخوت و سستی معده می شود.

هرچه غذای موجود در هر وعده ساده تر باشد، هضم آن بهتر صورت می گیرد؛ ولی در وعده های مختلف باید تنوع غذایی رعایت شود.

برای نمونه بعضی خوراکی ها هستند که یک مدت محدودی در سال هستند و بعد از آن فصلشان می گذرد و بهتر است در همان موقع دریافت شوند. مخصوصا که برای تهیه آن ها از مواد شیمیایی زیادی استفاده می شود. مثل خیار درختی فراوری شده در زمستان که پر از سموم و مواد شیمیایی است!

پرهیز از پرخوری

از طرفی هم دریافت زیاد غذا و عادت به این امر، انسان را از صفای دل و روحانیت خارج نموده و به سمت بهیمیت می برد. در روایت هست که خدا از هیچ چیز به اندازه شکم پر بدش نمی آید!

رعایت ترتیب در غذاها

یک نوع دیگر تقسیم بندی غذاها در طب سنتی ایرانی(ITM)، تقسیم آن ها به غذاهای لطیف و کثیف است.

غذاهای لطیف اجزای از هم فاصله دارتری دارند و به راحتی هضم می شوند و زودتر هم در بدن تحلیل می فرایند اما غذاهای غلیظ بافت متراکم تری دارند و همین طور بافت سفت و محکمی در بدن فراوری می نمایند و دیرتر تحلیل می فرایند.

کسانی که بیشتر کارهای فکری دارند و فعالیت بدنی کم تری دارند، باید بیشتر غذاهای لطیف مصرف نمایند، دچار سوءهاضمه و مسائل دیگر می گردند ولی ورزشکاران و افراد دارای فعالیت بدنی زیاد مانند کارگردان باید غذاهای غلیظ بیشتری دریافت نمایند تا دچار ضعف جسمانی نشوند.

مثال هایی از غذاهای طیف:

کاهو

سیب

انار

نان گندم

نان جو

گوشت گوسفند و بز

ماهی

مرغ

سوپ ساده سبزیجات

آش برنج

عسل

مثال هایی از غذاهای غلیظ:

رشته و غذاهایی که با رشته درست می شوند مثل آش رشته، ماکارانی، لازانیا، ته دیگ

غذاهای شیرین و چرب مثل حلوا

سس ماینوز

سیب زمینی و تخم مرغ آب پز و سالاد الویه

گوشت گاو و گوشت های فریزری

غذاهای سرخ نموده مثل کتلت و کوکو

رعایت ناسازگاری های غذایی

در طب سنتی ایرانی بعضی غذاها با هم ناسازگارند؛ یعنی نباید همزمان مصرف شوند. اگر کسی یک بار این ها را با هم مصرف کرد و عارضه ای برایش پیش نیامد، در صورت تکرار این عادت، باید منتظر بروز عوارض جبران ناپذیری باشد.

برای نمونه مصرف همزمان گوشت ها به ویژه گوشت طیور با لبنیات (مثل ماست) به شدت نهی شده است و تکرار این عادت غذایی موجب بروز بیماری های پوستی مثل ویتیلیگو (برص) و دردهای مفاصل می شود.

بعضی از موارد ناسازگار با هم بر اساس مطالعات طب سنتی:

لبنیات با ترشی ها

لبنیات با میوه ها مثل شیرموز

نوشیدن آب و مایعات بعد از میوه ها

ماهی با تخم مرغ

رعایت حال معده

بعضی افراد هستند که حجم معده شان کم بوده و توانایی دریافت غذای زیاد در یک وعده را ندارند. بنابراین باید حجم غذای هر وعده را کاهش داده و بر تعداد وعده ها بیافزایند.

از طرفی بعضی افراد می باشند که حرارت معده شان بالاست و غذاهای لطیف در معده آن ها می سوزد. این افراد باید غذاهای غلیظ بیشتری مصرف نمایند.

افرادی که معده سستی دارند و غذا در آن نمی ماند تا هضم کامل بیابد و سریع عبور می نماید؛ باید قبل از غذا مقداری قابضات (مثل رب به یا سیب یا انار) میل نمایند.

کسانی هم که معده ضعیفی دارند و هر غذایی بخورند، بلافاصله دچار نفخ و سنگینی و احساس پری معده می شوند، باید بعد از غذا مقداری از شربت های مقوی معده بنوشند؛ مثلا مقداری شربت جالینوس (یا سکنجبین سفرجلی) که از عصاره میوه به، زنجبیل، عسل و سرکه درست شده است.

منبع: طبنا

euroro.ir: تور اروپا ارزان قیمت، تور ایتالیا، تور فرانسه، تور اسپانیا

faceraz.ir: فیس راز | گفتگو و همدلی راه حل رفع همه مشکلات

foroshgahak.ir: فروشگاه کوچک | مجله آموزشی سیستم های مدیریت فروش